commonefaciens
Latin
Etymology
Present participle of commonefaciō
Participle
commonefaciēns m, f, n (genitive commonefacientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | commonefaciēns | commonefaciēns | commonefacientēs | commonefacientia | |
Genitive | commonefacientis | commonefacientis | commonefacientium | commonefacientium | |
Dative | commonefacientī | commonefacientī | commonefacientibus | commonefacientibus | |
Accusative | commonefacientem | commonefaciēns | commonefacientēs, commonefacientīs | commonefacientia | |
Ablative | commonefaciente, commonefacientī1 | commonefaciente, commonefacientī1 | commonefacientibus | commonefacientibus | |
Vocative | commonefaciēns | commonefaciēns | commonefacientēs | commonefacientia |
1When used purely as an adjective.