זויגן

זויגן

Yiddish

Etymology

From Old High German sūgan, from Proto-Germanic *sūganą.

Verb

זויגן • (zoygn) (past participle געזויגן‎ (gezoygn))

1. suck (to use the mouth to pull in (liquid etc))

Usage notes

The past participle געזויגט‎ (gezoygt) sees occasional use.

Conjugation

Conjugation of זויגן

infinitive	זויגן zoygn
present participle	זויגנדיק‎ zoygndik
past participle	געזויגן‎ gezoygn
auxiliary	האָבן‎ hobn
present	איך זויג‎ ikh zoyg	מיר זויגן mir zoygn
	דו זויגסט‎ du zoygst	איר זויגט‎ ir zoygt
	ער זויגט‎ er zoygt	זיי זויגן zey zoygn
imperative	זויג (דו)‎ zoyg (du)	זויגט (איר)‎ zoygt (ir)
Composed forms past איך האָב געזויגן ikh hob gezoygn מיר האָבן געזויגן mir hobn gezoygn דו האָסט געזויגן du host gezoygn איר האָט געזויגן ir hot gezoygn ער האָט געזויגן er hot gezoygn זיי האָבן געזויגן zey hobn gezoygn pluperfect איך האָב געהאַט געזויגן ikh hob gehat gezoygn מיר האָבן געהאַט געזויגן mir hobn gehat gezoygn דו האָסט געהאַט געזויגן du host gehat gezoygn איר האָט געהאַט געזויגן ir hot gehat gezoygn ער האָט געהאַט געזויגן er hot gehat gezoygn זיי האָבן געהאַט געזויגן zey hobn gehat gezoygn future איך וועל זויגן ikh vel zoygn מיר וועלן זויגן mir veln zoygn דו וועסט זויגן du vest zoygn איר וועט זויגן ir vet zoygn ער וועט זויגן er vet zoygn זיי וועלן זויגן zey veln zoygn future perfect איך וועל האָבן געזויגן ikh vel hobn gezoygn מיר וועלן האָבן געזויגן mir veln hobn gezoygn דו וועסט האָבן געזויגן du vest hobn gezoygn איר וועט האָבן געזויגן ir vet hobn gezoygn ער וועט האָבן געזויגן er vet hobn gezoygn זיי וועלן האָבן געזויגן zey veln hobn gezoygn

Derived terms

• זויגלינג‎ (zoygling)
• זויגער‎ (zoyger)