σχολάζω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /skʰo.láz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /skʰoˈla.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /sxoˈla.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sxoˈla.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sxoˈla.zo/

Verb

σχολάζω • (skholázō)

to be at leisure, to have spare time.
(+ dat.) to have opportunity for something.
to have respite from doing a thing.
(of a place) to be unoccupied.

Inflection

Present: σχολαζέω, σχολαζέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχολαζέω	σχολαζέεις	σχολαζέει	σχολαζέετον	σχολαζέετον	σχολαζέομεν	σχολαζέετε	σχολαζέουσῐ(ν)
	subjunctive	σχολαζέω	σχολαζέῃς	σχολαζέῃ	σχολαζέητον	σχολαζέητον	σχολαζέωμεν	σχολαζέητε	σχολαζέωσῐ(ν)
	optative	σχολαζέοιμῐ	σχολαζέοις	σχολαζέοι	σχολαζέοιτον	σχολαζεοίτην	σχολαζέοιμεν	σχολαζέοιτε	σχολαζέοιεν
	imperative		σχολάζεε	σχολαζεέτω	σχολαζέετον	σχολαζεέτων		σχολαζέετε	σχολαζεόντων
middle/ passive	indicative	σχολαζέομαι	σχολαζέῃ, σχολαζέει	σχολαζέεται	σχολαζέεσθον	σχολαζέεσθον	σχολαζεόμεθᾰ	σχολαζέεσθε	σχολαζέονται
	subjunctive	σχολαζέωμαι	σχολαζέῃ	σχολαζέηται	σχολαζέησθον	σχολαζέησθον	σχολαζεώμεθᾰ	σχολαζέησθε	σχολαζέωνται
	optative	σχολαζεοίμην	σχολαζέοιο	σχολαζέοιτο	σχολαζέοισθον	σχολαζεοίσθην	σχολαζεοίμεθᾰ	σχολαζέοισθε	σχολαζέοιντο
	imperative		σχολαζέου	σχολαζεέσθω	σχολαζέεσθον	σχολαζεέσθων		σχολαζέεσθε	σχολαζεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σχολαζέειν				σχολαζέεσθαι
participle	m	σχολαζέων				σχολαζεόμενος
	f	σχολαζέουσᾰ				σχολαζεομένη
	n	σχολαζέον				σχολαζεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: σχολαζῶ, σχολαζοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σχολαζῶ	σχολαζεῖς	σχολαζεῖ	σχολαζεῖτον	σχολαζεῖτον	σχολαζοῦμεν	σχολαζεῖτε	σχολαζοῦσῐ(ν)
	subjunctive	σχολαζῶ	σχολαζῇς	σχολαζῇ	σχολαζῆτον	σχολαζῆτον	σχολαζῶμεν	σχολαζῆτε	σχολαζῶσῐ(ν)
	optative	σχολαζοίην, σχολαζοῖμῐ	σχολαζοίης, σχολαζοῖς	σχολαζοίη, σχολαζοῖ	σχολαζοῖτον, σχολαζοίητον	σχολαζοίτην, σχολαζοιήτην	σχολαζοῖμεν, σχολαζοίημεν	σχολαζοῖτε, σχολαζοίητε	σχολαζοῖεν, σχολαζοίησᾰν
	imperative		σχολάζει	σχολαζείτω	σχολαζεῖτον	σχολαζείτων		σχολαζεῖτε	σχολαζούντων
middle/ passive	indicative	σχολαζοῦμαι	σχολαζεῖ, σχολαζῇ	σχολαζεῖται	σχολαζεῖσθον	σχολαζεῖσθον	σχολαζούμεθᾰ	σχολαζεῖσθε	σχολαζοῦνται
	subjunctive	σχολαζῶμαι	σχολαζῇ	σχολαζῆται	σχολαζῆσθον	σχολαζῆσθον	σχολαζώμεθᾰ	σχολαζῆσθε	σχολαζῶνται
	optative	σχολαζοίμην	σχολαζοῖο	σχολαζοῖτο	σχολαζοῖσθον	σχολαζοίσθην	σχολαζοίμεθᾰ	σχολαζοῖσθε	σχολαζοῖντο
	imperative		σχολαζοῦ	σχολαζείσθω	σχολαζεῖσθον	σχολαζείσθων		σχολαζεῖσθε	σχολαζείσθων
		active				middle/passive
infinitive		σχολαζεῖν				σχολαζεῖσθαι
participle	m	σχολαζῶν				σχολαζούμενος
	f	σχολαζοῦσᾰ				σχολαζουμένη
	n	σχολαζοῦν				σχολαζούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐσχόλᾰσᾰ, ἐσχολᾰσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσχόλᾰσᾰ	ἐσχόλᾰσᾰς	ἐσχόλᾰσε(ν)	ἐσχολᾰ́σᾰτον	ἐσχολᾰσᾰ́την	ἐσχολᾰ́σᾰμεν	ἐσχολᾰ́σᾰτε	ἐσχόλᾰσᾰν
	subjunctive	σχολᾰ́σω	σχολᾰ́σῃς	σχολᾰ́σῃ	σχολᾰ́σητον	σχολᾰ́σητον	σχολᾰ́σωμεν	σχολᾰ́σητε	σχολᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	σχολᾰ́σαιμῐ	σχολᾰ́σειᾰς, σχολᾰ́σαις	σχολᾰ́σειε(ν), σχολᾰ́σαι	σχολᾰ́σαιτον	σχολᾰσαίτην	σχολᾰ́σαιμεν	σχολᾰ́σαιτε	σχολᾰ́σειᾰν, σχολᾰ́σαιεν
	imperative		σχόλᾰσον	σχολᾰσᾰ́τω	σχολᾰ́σᾰτον	σχολᾰσᾰ́των		σχολᾰ́σᾰτε	σχολᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσχολᾰσᾰ́μην	ἐσχολᾰ́σω	ἐσχολᾰ́σᾰτο	ἐσχολᾰ́σᾰσθον	ἐσχολᾰσᾰ́σθην	ἐσχολᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐσχολᾰ́σᾰσθε	ἐσχολᾰ́σᾰντο
	subjunctive	σχολᾰ́σωμαι	σχολᾰ́σῃ	σχολᾰ́σηται	σχολᾰ́σησθον	σχολᾰ́σησθον	σχολᾰσώμεθᾰ	σχολᾰ́σησθε	σχολᾰ́σωνται
	optative	σχολᾰσαίμην	σχολᾰ́σαιο	σχολᾰ́σαιτο	σχολᾰ́σαισθον	σχολᾰσαίσθην	σχολᾰσαίμεθᾰ	σχολᾰ́σαισθε	σχολᾰ́σαιντο
	imperative		σχόλᾰσαι	σχολᾰσᾰ́σθω	σχολᾰ́σᾰσθον	σχολᾰσᾰ́σθων		σχολᾰ́σᾰσθε	σχολᾰσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		σχολᾰ́σαι			σχολᾰ́σᾰσθαι
participle	m	σχολᾰ́σᾱς			σχολᾰσᾰ́μενος
	f	σχολᾰ́σᾱσᾰ			σχολᾰσᾰμένη
	n	σχολᾰ́σᾰν			σχολᾰσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: ἐσχόλακᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσχόλακᾰ	ἐσχόλακᾰς	ἐσχόλακε(ν)	ἐσχολάκᾰτον	ἐσχολάκᾰτον	ἐσχολάκᾰμεν	ἐσχολάκᾰτε	ἐσχολάκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐσχολάκω	ἐσχολάκῃς	ἐσχολάκῃ	ἐσχολάκητον	ἐσχολάκητον	ἐσχολάκωμεν	ἐσχολάκητε	ἐσχολάκωσῐ(ν)
	optative	ἐσχολάκοιμῐ, ἐσχολακοίην	ἐσχολάκοις, ἐσχολακοίης	ἐσχολάκοι, ἐσχολακοίη	ἐσχολάκοιτον	ἐσχολακοίτην	ἐσχολάκοιμεν	ἐσχολάκοιτε	ἐσχολάκοιεν
	imperative		ἐσχόλακε	ἐσχολακέτω	ἐσχολάκετον	ἐσχολακέτων		ἐσχολάκετε	ἐσχολακόντων
		active
infinitive		ἐσχολακέναι
participle	m	ἐσχολακώς
	f	ἐσχολακυῖᾰ
	n	ἐσχολακός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

σχολάζω

Ancient Greek

Pronunciation

Verb

Inflection

Further reading