uczony
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /uˈt͡ʂɔ.nɨ/
Noun
uczony m pers
- scholar, academic
- polymath
Declension
declension of uczony
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | uczony | uczeni |
genitive | uczonego | uczonych |
dative | uczonemu | uczonym |
accusative | uczonego | uczonych |
instrumental | uczonym | uczonymi |
locative | uczonym | uczonych |
vocative | uczony | uczeni |
Adjective
uczony m (comparative bardziej uczony, superlative najbardziej uczony, adverb uczenie)
- learned, educated
- Publiczność z zaciekawieniem słuchała uczonego astronoma.
- The audience listened with interest to the learned astronomer.
- Publiczność z zaciekawieniem słuchała uczonego astronoma.
Declension
declension of uczony
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
m pers or m anim | m inan | n | f | m pers | other | ||
nominative, vocative | uczony | uczone | uczona | uczeni | uczone | ||
genitive | uczonego | uczonej | uczonych | ||||
dative | uczonemu | uczonym | |||||
accusative | uczonego | uczony | uczone | uczoną | uczonych | uczone | |
instrumental | uczonym | uczonymi | |||||
locative | uczonej | uczonych |
Participle
uczony
- masculine singular passive adjectival participle of uczyć
- Mimo, że Jacek był uczony samodzielności od małego, nie do końca radził sobie z mieszkaniem samemu.
- Although Jacek was taught self-reliance from an early age, he didn't quite manage living alone.
- Mimo, że Jacek był uczony samodzielności od małego, nie do końca radził sobie z mieszkaniem samemu.
Declension
See adjective above.
Further reading
- uczony in Polish dictionaries at PWN