obsurdesco
Latin
Etymology
From ob- + surdēscō.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ob.surˈdeːs.koː/, [ɔps̠ʊrˈd̪eːs̠koː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ob.surˈdes.ko/, [obsurˈd̪ɛsko]
Verb
obsurdēscō (present infinitive obsurdēscere, perfect active obsurduī); third conjugation, no passive, no supine stem
- I become deaf.
- I turn a deaf ear.
Conjugation
Conjugation of obsurdēscō (third conjugation, no supine stem, active only) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obsurdēscō | obsurdēscis | obsurdēscit | obsurdēscimus | obsurdēscitis | obsurdēscunt |
imperfect | obsurdēscēbam | obsurdēscēbās | obsurdēscēbat | obsurdēscēbāmus | obsurdēscēbātis | obsurdēscēbant | |
future | obsurdēscam | obsurdēscēs | obsurdēscet | obsurdēscēmus | obsurdēscētis | obsurdēscent | |
perfect | obsurduī | obsurduistī | obsurduit | obsurduimus | obsurduistis | obsurduērunt, obsurduēre | |
pluperfect | obsurdueram | obsurduerās | obsurduerat | obsurduerāmus | obsurduerātis | obsurduerant | |
future perfect | obsurduerō | obsurdueris | obsurduerit | obsurduerimus | obsurdueritis | obsurduerint | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | obsurdēscam | obsurdēscās | obsurdēscat | obsurdēscāmus | obsurdēscātis | obsurdēscant |
imperfect | obsurdēscerem | obsurdēscerēs | obsurdēsceret | obsurdēscerēmus | obsurdēscerētis | obsurdēscerent | |
perfect | obsurduerim | obsurduerīs | obsurduerit | obsurduerīmus | obsurduerītis | obsurduerint | |
pluperfect | obsurduissem | obsurduissēs | obsurduisset | obsurduissēmus | obsurduissētis | obsurduissent | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | obsurdēsce | — | — | obsurdēscite | — |
future | — | obsurdēscitō | obsurdēscitō | — | obsurdēscitōte | obsurdēscuntō | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | obsurdēscere | obsurduisse | — | — | — | — | |
participles | obsurdēscēns | — | — | — | — | — | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
obsurdēscendī | obsurdēscendō | obsurdēscendum | obsurdēscendō | — | — |
Related terms
- surdus
Descendants
- Aromanian: asurdzãscu
- Romanian: asurzi
References
- “obsurdesco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “obsurdesco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- obsurdesco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- obsurdesco in Ramminger, Johann (accessed 16 July 2016) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016