ensarronar
Catalan
Etymology
en- + sarró (“sack”) + -ar
Pronunciation
- (Balearic) IPA(key): /ən.sə.roˈna/
- (Central) IPA(key): /ən.sə.ruˈna/
- (Valencian) IPA(key): /en.sa.roˈnaɾ/
Verb
ensarronar (first-person singular present ensarrono, past participle ensarronat)
- (transitive) to deceive, to fool
Conjugation
Conjugation of ensarronar (first conjugation)
infinitive | ensarronar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | ensarronant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | ensarronat | ensarronada | |||||
plural | ensarronats | ensarronades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | ensarrono | ensarrones | ensarrona | ensarronem | ensarroneu | ensarronen | |
imperfect | ensarronava | ensarronaves | ensarronava | ensarronàvem | ensarronàveu | ensarronaven | |
future | ensarronaré | ensarronaràs | ensarronarà | ensarronarem | ensarronareu | ensarronaran | |
preterite | ensarroní | ensarronares | ensarronà | ensarronàrem | ensarronàreu | ensarronaren | |
conditional | ensarronaria | ensarronaries | ensarronaria | ensarronaríem | ensarronaríeu | ensarronarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | ensarroni | ensarronis | ensarroni | ensarronem | ensarroneu | ensarronin | |
imperfect | ensarronés | ensarronessis | ensarronés | ensarronéssim | ensarronéssiu | ensarronessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | ensarrona | ensarroni | ensarronem | ensarroneu | ensarronin |
Further reading
- “ensarronar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “ensarronar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “ensarronar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.