aanhechten
Dutch
Alternative forms
- aanheften (obsolete)
Etymology
From aan + hechten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌɦɛx.tə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧hech‧ten
Verb
aanhechten
- (transitive) to (physically) attach, to join
- (transitive, by extension) to attach, to append, to include
Inflection
| Inflection of aanhechten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhechten | |||
| past singular | hechtte aan | |||
| past participle | aangehecht | |||
| infinitive | aanhechten | |||
| gerund | aanhechten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
| 2nd person sing. (jij) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
| 2nd person sing. (u) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
| 2nd person sing. (gij) | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
| 3rd person singular | hecht aan | hechtte aan | aanhecht | aanhechtte |
| plural | hechten aan | hechtten aan | aanhechten | aanhechtten |
| subjunctive sing.1 | hechte aan | hechtte aan | aanhechte | aanhechtte |
| subjunctive plur.1 | hechten aan | hechtten aan | aanhechten | aanhechtten |
| imperative sing. | hecht aan | |||
| imperative plur.1 | hecht aan | |||
| participles | aanhechtend | aangehecht | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanhechting