bałamut
Polish
Etymology
Deverbal from bałamucić.
Pronunciation
- IPA(key): /baˈwa.mut/
Audio (file) - Rhymes: -amut
- Syllabification: ba‧ła‧mut
Noun
bałamut m pers (feminine bałamutka)
- (literary) wheedler, philanderer, charmer
- Synonyms: bałamutnik, flirciarz, uwodziciel
- (literary) wheedler, troublemaker
- Synonyms: bałamutnik, mąciciel
Declension
Declension of bałamut
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bałamut | bałamuci |
| genitive | bałamuta | bałamutów |
| dative | bałamutowi | bałamutom |
| accusative | bałamuta | bałamutów |
| instrumental | bałamutem | bałamutami |
| locative | bałamucie | bałamutach |
| vocative | bałamucie | bałamuci |
Derived terms
adjective
- bałamutny
adverb
- bałamutnie
noun
- bałamuctwo
- bałamutnia
- bałamutnik
- bałamutność
Related terms
verbs
- bałamucić
- nabałamucić
- pobałamucić
- przebałamucić
- rozbałamucić
- zabałamucić
- zbałamucić
Further reading
- bałamut in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bałamut in Polish dictionaries at PWN