ارتجال
Arabic
Noun
اِرْتِجَال • (irtijāl) m
- verbal noun of اِرْتَجَلَ (irtajala) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِرْتِجَال (irtijāl)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِرْتِجَال irtijāl | الِارْتِجَال al-irtijāl | اِرْتِجَال irtijāl |
Nominative | اِرْتِجَالٌ irtijālun | الِارْتِجَالُ al-irtijālu | اِرْتِجَالُ irtijālu |
Accusative | اِرْتِجَالًا irtijālan | الِارْتِجَالَ al-irtijāla | اِرْتِجَالَ irtijāla |
Genitive | اِرْتِجَالٍ irtijālin | الِارْتِجَالِ al-irtijāli | اِرْتِجَالِ irtijāli |