ανήλικος
Greek
Adjective
ανήλικος • (anílikos) m (feminine ανήλική, neuter ανήλικο)
- underage, minor
Declension
declension of ανήλικος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ανήλικος | ανήλικη | ανήλικο | ανήλικοι | ανήλικες | ανήλικα |
| genitive | ανήλικου | ανήλικης | ανήλικου | ανήλικων | ανήλικων | ανήλικων |
| accusative | ανήλικο | ανήλικη | ανήλικο | ανήλικους | ανήλικες | ανήλικα |
| vocative | ανήλικε | ανήλικη | ανήλικο | ανήλικοι | ανήλικες | ανήλικα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ανήλικος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ανήλικος (o pio anílikos), etc.) | |||||
Noun
ανήλικος • (anílikos) m (plural ανήλικοι)
- minor, underage
Declension
declension of ανήλικος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ανήλικος • | ανήλικοι • |
| genitive | ανηλίκου • | ανηλίκων • |
| accusative | ανήλικο • | ανηλίκους • |
| vocative | ανήλικε • | ανήλικοι • |
Synonyms
- (still a minor): παιδί n (paidí, “child”)