opiekuńczy
Polish
Etymology
From opiekun + -czy.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.pʲɛˈkuɲ.t͡ʂɨ/
Adjective
opiekuńczy (comparative bardziej opiekuńczy, superlative najbardziej opiekuńczy, adverb opiekuńczo)
- protective, caring, custodial
Declension
declension of opiekuńczy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | opiekuńczy | opiekuńcze | opiekuńcza | opiekuńczy | opiekuńcze | ||
| genitive | opiekuńczego | opiekuńczej | opiekuńczych | ||||
| dative | opiekuńczemu | opiekuńczym | |||||
| accusative | opiekuńczego | opiekuńczy | opiekuńcze | opiekuńczą | opiekuńczych | opiekuńcze | |
| instrumental | opiekuńczym | opiekuńczymi | |||||
| locative | opiekuńczej | opiekuńczych | |||||
Further reading
- opiekuńczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- opiekuńczy in Polish dictionaries at PWN