şöhret
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish شهرت, from Arabic شُهْرَة (šuhra).
Pronunciation
- IPA(key): /ʃø̞h.rɛt/
Noun
şöhret (definite accusative şöhreti, plural şöhretler)
- fame
- Synonym: ün
Declension
| Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | şöhret | |||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | şöhreti | |||||||||||||||||||||||||
| Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
| Nominative | şöhret | şöhretler | ||||||||||||||||||||||||
| Definite accusative | şöhreti | şöhretleri | ||||||||||||||||||||||||
| Dative | şöhrete | şöhretlere | ||||||||||||||||||||||||
| Locative | şöhrette | şöhretlerde | ||||||||||||||||||||||||
| Ablative | şöhretten | şöhretlerden | ||||||||||||||||||||||||
| Genitive | şöhretin | şöhretlerin | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||