tiomnaigh
Irish
Etymology 1
From tiomna (“will, testament; command, precept”) + -igh. Compare Manx çhymnee.
Verb
tiomnaigh (present analytic tiomnaíonn, future analytic tiomnóidh, verbal noun tiomnú, past participle tiomnaithe) (transitive, intransitive)
- (transitive) bequeath
- Synonym: fág le huacht
- enjoin, command
- commend
- (transitive) dedicate
- Synonyms: tíolaic, toirbhir
Conjugation
Second Conjugation
singular | plural | relative | autonomous | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | first | second | third | ||||
indicative | present | tiomnaím | tiomnaíonn tú; tiomnaír† | tiomnaíonn sé, sí | tiomnaímid; tiomnaíonn muid | tiomnaíonn sibh | tiomnaíonn siad; tiomnaíd† | a thiomnaíonn; a thiomnaíos / a dtiomnaíonn*; a dtiomnaíos* | tiomnaítear |
past | thiomnaigh mé; thiomnaíos | thiomnaigh tú; thiomnaís | thiomnaigh sé, sí | thiomnaíomar; thiomnaigh muid | thiomnaigh sibh; thiomnaíobhair | thiomnaigh siad; thiomnaíodar | a thiomnaigh / ar thiomnaigh* | tiomnaíodh | |
past habitual | thiomnaínn / dtiomnaínn‡‡ | thiomnaíteá / dtiomnaíteᇇ | thiomnaíodh sé, sí / dtiomnaíodh sé, s퇇 | thiomnaímis; thiomnaíodh muid / dtiomnaímis‡‡; dtiomnaíodh muid‡‡ | thiomnaíodh sibh / dtiomnaíodh sibh‡‡ | thiomnaídís; thiomnaíodh siad / dtiomnaídís‡‡; dtiomnaíodh siad‡‡ | a thiomnaíodh / a dtiomnaíodh* | thiomnaítí / dtiomnaít퇇 | |
future | tiomnóidh mé; tiomnód; tiomnóchaidh mé† | tiomnóidh tú; tiomnóir†; tiomnóchaidh tú† | tiomnóidh sé, sí; tiomnóchaidh sé, sí† | tiomnóimid; tiomnóidh muid; tiomnóchaimid†; tiomnóchaidh muid† | tiomnóidh sibh; tiomnóchaidh sibh† | tiomnóidh siad; tiomnóid†; tiomnóchaidh siad† | a thiomnóidh; a thiomnós; a thiomnóchaidh†; a thiomnóchas† / a dtiomnóidh*; a dtiomnós*; a dtiomnóchaidh*†; a dtiomnóchas*† | tiomnófar; tiomnóchar† | |
conditional | thiomnóinn; thiomnóchainn† / dtiomnóinn‡‡; dtiomnóchainn†‡‡ | thiomnófá; thiomnóchthᆠ/ dtiomnófᇇ; dtiomnóchthᆇ‡ | thiomnódh sé, sí; thiomnóchadh sé, sí† / dtiomnódh sé, s퇇; dtiomnóchadh sé, s톇‡ | thiomnóimis; thiomnódh muid; thiomnóchaimis†; thiomnóchadh muid† / dtiomnóimis‡‡; dtiomnódh muid‡‡; dtiomnóchaimis†‡‡; dtiomnóchadh muid†‡‡ | thiomnódh sibh; thiomnóchadh sibh† / dtiomnódh sibh‡‡; dtiomnóchadh sibh†‡‡ | thiomnóidís; thiomnódh siad; thiomnóchadh siad† / dtiomnóidís‡‡; dtiomnódh siad‡‡; dtiomnóchadh siad†‡‡ | a thiomnódh; a thiomnóchadh† / a dtiomnódh*; a dtiomnóchadh*† | thiomnófaí; thiomnóchthaí† / dtiomnófa퇇; dtiomnóchtha톇‡ | |
subjunctive | present | go dtiomnaí mé; go dtiomnaíod† | go dtiomnaí tú; go dtiomnaír† | go dtiomnaí sé, sí | go dtiomnaímid; go dtiomnaí muid | go dtiomnaí sibh | go dtiomnaí siad; go dtiomnaíd† | — | go dtiomnaítear |
past | dá dtiomnaínn | dá dtiomnaíteá | dá dtiomnaíodh sé, sí | dá dtiomnaímis; dá dtiomnaíodh muid | dá dtiomnaíodh sibh | dá dtiomnaídís; dá dtiomnaíodh siad | — | dá dtiomnaítí | |
imperative | tiomnaím | tiomnaigh | tiomnaíodh sé, sí | tiomnaímis | tiomnaígí; tiomnaídh† | tiomnaídís | — | tiomnaítear | |
verbal noun | tiomnú | ||||||||
past participle | tiomnaithe |
* Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective
tiomnaigh
- inflection of tiomnach:
- vocative/genitive masculine singular
- (archaic) dative feminine singular
Noun
tiomnaigh m
- inflection of tiomnach:
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Eclipsis |
tiomnaigh | thiomnaigh | dtiomnaigh |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977), “tiomnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Entries containing “tiomnaigh” in English-Irish Dictionary, An Gúm, 1959, by Tomás de Bhaldraithe.
- Entries containing “tiomnaigh” in New English-Irish Dictionary by Foras na Gaeilge.