reachtaigh

reachtaigh

Irish

Etymology

From Old Irish rechtaigid (“legislates”).

Verb

reachtaigh (present analytic reachtaíonn, future analytic reachtóidh, verbal noun reachtú, past participle reachtaithe)

1. (government) legislate
2. enact, decree

Conjugation

Second Conjugation

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	reachtaím	reachtaíonn tú; reachtaír†	reachtaíonn sé, sí	reachtaímid; reachtaíonn muid	reachtaíonn sibh	reachtaíonn siad; reachtaíd†	a reachtaíonn; a reachtaíos	reachtaítear
	past	reachtaigh mé; reachtaíos	reachtaigh tú; reachtaís	reachtaigh sé, sí	reachtaíomar; reachtaigh muid	reachtaigh sibh; reachtaíobhair	reachtaigh siad; reachtaíodar	a reachtaigh / ar reachtaigh*	reachtaíodh
	past habitual	reachtaínn	reachtaíteá	reachtaíodh sé, sí	reachtaímis; reachtaíodh muid	reachtaíodh sibh	reachtaídís; reachtaíodh siad	a reachtaíodh / ar reachtaíodh*	reachtaítí
	future	reachtóidh mé; reachtód; reachtóchaidh mé†	reachtóidh tú; reachtóir†; reachtóchaidh tú†	reachtóidh sé, sí; reachtóchaidh sé, sí†	reachtóimid; reachtóidh muid; reachtóchaimid†; reachtóchaidh muid†	reachtóidh sibh; reachtóchaidh sibh†	reachtóidh siad; reachtóid†; reachtóchaidh siad†	a reachtóidh; a reachtós; a reachtóchaidh†; a reachtóchas†	reachtófar; reachtóchar†
conditional		reachtóinn; reachtóchainn†	reachtófá; reachtóchthá†	reachtódh sé, sí; reachtóchadh sé, sí†	reachtóimis; reachtódh muid; reachtóchaimis†; reachtóchadh muid†	reachtódh sibh; reachtóchadh sibh†	reachtóidís; reachtódh siad; reachtóchadh siad†	a reachtódh; a reachtóchadh† / ar reachtódh*; ar reachtóchadh*†	reachtófaí; reachtóchthaí†
subjunctive	present	go reachtaí mé; go reachtaíod†	go reachtaí tú; go reachtaír†	go reachtaí sé, sí	go reachtaímid; go reachtaí muid	go reachtaí sibh	go reachtaí siad; go reachtaíd†	—	go reachtaítear
	past	dá reachtaínn	dá reachtaíteá	dá reachtaíodh sé, sí	dá reachtaímis; dá reachtaíodh muid	dá reachtaíodh sibh	dá reachtaídís; dá reachtaíodh siad	—	dá reachtaítí
imperative		reachtaím	reachtaigh	reachtaíodh sé, sí	reachtaímis	reachtaígí; reachtaídh†	reachtaídís	—	reachtaítear
verbal noun		reachtú
past participle		reachtaithe

* Indirect relative
† Archaic or dialect form

Derived terms

• reachtaíocht f (“legislation”)

References

• "reachtaigh" in Foclóir Gaeilge-Béarla, An Gúm, 1977, by Niall Ó Dónaill.
• “rechtaigid” in Dictionary of the Irish Language, Royal Irish Academy, 1913–76.