nakazać
Polish
Etymology
From na- + kazać.
Pronunciation
- IPA(key): /naˈka.zat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -azat͡ɕ
- Syllabification: na‧ka‧zać
Verb
nakazać pf (imperfective nakazywać)
- (transitive) to order, to command
Conjugation
Conjugation of nakazać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | nakazać | |||||
future tense | 1st | nakażę | nakażemy | |||
2nd | nakażesz | nakażecie | ||||
3rd | nakaże | nakażą | ||||
impersonal | nakaże się | |||||
past tense | 1st | nakazałem | nakazałam | nakazaliśmy | nakazałyśmy | |
2nd | nakazałeś | nakazałaś | nakazaliście | nakazałyście | ||
3rd | nakazał | nakazała | nakazało | nakazali | nakazały | |
impersonal | nakazano | |||||
conditional | 1st | nakazałbym | nakazałabym | nakazalibyśmy | nakazałybyśmy | |
2nd | nakazałbyś | nakazałabyś | nakazalibyście | nakazałybyście | ||
3rd | nakazałby | nakazałaby | nakazałoby | nakazaliby | nakazałyby | |
impersonal | nakazano by | |||||
imperative | 1st | niech nakażę | nakażmy | |||
2nd | nakaż | nakażcie | ||||
3rd | niech nakaże | niech nakażą | ||||
passive adjectival participle | nakazany | nakazana | nakazane | nakazani | nakazane | |
anterior adverbial participle | nakazawszy | |||||
verbal noun | nakazanie |
Related terms
noun
- nakaz
Further reading
- nakazać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- nakazać in Polish dictionaries at PWN