magnale
Latin
Noun
magnāle n (genitive magnālis); third declension
- mighty work or deed
- (especially in plural) great things
Inflection
Third declension neuter “pure” i-stem.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | magnāle | magnālia |
Genitive | magnālis | magnālium |
Dative | magnālī | magnālibus |
Accusative | magnāle | magnālia |
Ablative | magnālī | magnālibus |
Vocative | magnāle | magnālia |