aaneensluiten
Dutch
Etymology
From aaneen + sluiten.
Pronunciation
- IPA(key): /aːnˈeːnˌslœy̯tə(n)/
(file) - Hyphenation: aan‧een‧slui‧ten
Verb
aaneensluiten
- (absolute) to join together, to connect, to unite
Conjugation
| Inflection of aaneensluiten (strong class 2, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aaneensluiten | |||
| past singular | sloot aaneen | |||
| past participle | aaneengesloten | |||
| infinitive | aaneensluiten | |||
| gerund | aaneensluiten n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | sluit aaneen | sloot aaneen | aaneensluit | aaneensloot |
| 2nd person sing. (jij) | sluit aaneen | sloot aaneen | aaneensluit | aaneensloot |
| 2nd person sing. (u) | sluit aaneen | sloot aaneen | aaneensluit | aaneensloot |
| 2nd person sing. (gij) | sluit aaneen | sloot aaneen | aaneensluit | aaneensloot |
| 3rd person singular | sluit aaneen | sloot aaneen | aaneensluit | aaneensloot |
| plural | sluiten aaneen | sloten aaneen | aaneensluiten | aaneensloten |
| subjunctive sing.1 | sluite aaneen | slote aaneen | aaneensluite | aaneenslote |
| subjunctive plur.1 | sluiten aaneen | sloten aaneen | aaneensluiten | aaneensloten |
| imperative sing. | sluit aaneen | |||
| imperative plur.1 | sluit aaneen | |||
| participles | aaneensluitend | aaneengesloten | ||
| 1) Archaic. | ||||