biegły
Polish
Etymology
Inherited from Proto-Slavic *běglъ. By surface analysis, biec + -ły.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbjɛɡ.wɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɡwɨ
- Syllabification: bieg‧ły
Noun
biegły m pers (feminine biegła)
- (law) expert witness
- Synonyms: ekspert, rzeczoznawca
- policyjny biegły ― a police expert witness
- biegły sądowy ― a court expert witness
- ekspertyza biegłego ― the expertise of an expert witness
- opinia biegłego ― the opinion of an expert witness
- orzeczenie biegłego ― the ruling of an expert witness
- zespół biegłych ― a team of expert witnesses
- biegły wycenił ― an expert witness has assessed
- biegły zbadał (coś) ― expert witnesses have examied (something)
- biegli orzekli ― expert witnesses have ruled
- biegli ustalili (coś) ― expert witnesses have determined (something)
- wezwać/powołać biegłego ― to summon an expert witness
- przesłuchać biegłych ― to question/examine an expert witness
- biegły z zakresu czegoś ― an expert witness in the field of something
Declension
Declension of biegły
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biegły | biegli |
| genitive | biegłego | biegłych |
| dative | biegłemu | biegłym |
| accusative | biegłego | biegłych |
| instrumental | biegłym | biegłymi |
| locative | biegłym | biegłych |
| vocative | biegły | biegli |
Adjective
biegły (comparative bardziej biegły, superlative najbardziej biegły, adverb biegle)
- adept, fluent, proficient
- Synonym: płynny
- biegły znawca czegoś ― a proficient connoisseur
- człowiek biegły w czymś/osoba biegła w czymś ― a proficient person in something
- biegły w matematyce ― proficient in math
- biegły w mowie ― proficient in speech
- biegły w sztuce (jakiejś/czegoś) ― proficient in the art of (something)
- biegły polski ― proficient Polish
- biegła znajomość czegoś ― a proficient knowledge of something
Declension
Declension of biegły
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | biegły | biegłe | biegła | biegli | biegłe | ||
| genitive | biegłego | biegłej | biegłych | ||||
| dative | biegłemu | biegłym | |||||
| accusative | biegłego | biegły | biegłe | biegłą | biegłych | biegłe | |
| instrumental | biegłym | biegłymi | |||||
| locative | biegłej | biegłych | |||||
Derived terms
nouns
- biegłość
Related terms
adjectives
- biegnikowy
- biegowy
- biegunowy
adverbs
- biegowo
- biegunowo
nouns
- bieg
- biegacz
- biegaczka
- bieganina
- biegnik
- biegówka
- biegun
- biegunka
- biegunowość
- biegus
verbs
- biec impf, pobiec pf
- biegać impf
Verb
biegły
- third-person nonvirile plural past of biec
Further reading
- biegły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biegły in Polish dictionaries at PWN