biegunowość
Polish
Etymology
From biegunowy + -ość. First attested in 1838.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛ.ɡuˈnɔ.vɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
- Syllabification: bie‧gu‧no‧wość
Noun
biegunowość f
- polarity (extremity)
- Synonym: skrajność
Declension
Declension of biegunowość
singular | |
---|---|
nominative | biegunowość |
genitive | biegunowości |
dative | biegunowości |
accusative | biegunowość |
instrumental | biegunowością |
locative | biegunowości |
vocative | biegunowości |
Related terms
adjectives
- biegły
- biegnikowy
- biegowy
- biegunowy
adverbs
- biegle
- biegowo
- biegunowo
nouns
- bieg
- biegacz
- biegaczka
- bieganina
- biegła
- biegłość
- biegły
- biegnik
- biegówka
- biegun
- biegunka
- biegus
verbs
- biec impf, pobiec pf
- biegać impf
References
- Józef Majer (1838) Słownik anatomiczno-fizyologiczny, page 208
- biegunowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biegunowość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biegunowość in Polish dictionaries at PWN