مینا
See also: مينا
Persian
Etymology
Borrowed from Arabic مِينَا (mīnā). Doublet of مینو (minu).
Noun
مینا • (minâ)
- glaze
- enamel
- daisy
Proper noun
مینا • (minâ)
- a female given name, Mina
Descendants
- → Armenian: Մինա (Mina)
- → Northern Kurdish: Mîna
References
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “مینا”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 5079–5080
- Vullers, Johann August (1856–1864), “مینا”, in Lexicon Persico-Latinum etymologicum cum linguis maxime cognatis Sanscrita et Zendica et Pehlevica comparatum, e lexicis persice scriptis Borhâni Qâtiu, Haft Qulzum et Bahâri agam et persico-turcico Farhangi-Shuûrî confectum, adhibitis etiam Castelli, Meninski, Richardson et aliorum operibus et auctoritate scriptorum Persicorum adauctum (in Latin), volume II, Bonn: Adolf Marcus, pages 1258b–1259a