حسم
Arabic
Etymology
From the root ح س م (ḥ-s-m).
Verb
حَسَمَ • (ḥasama) I, non-past يَحْسِمُ (yaḥsimu)
- to cut
- literally to cut, to incise
- to resolve, to settle, to conclude
- to discount, to deduct
Conjugation
Conjugation of
حَسَمَ
(form-I sound, verbal noun حَسْم)verbal noun الْمَصْدَر | حَسْم ḥasm | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | حَاسِم ḥāsim | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مَحْسُوم maḥsūm | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | حَسَمْتُ ḥasamtu | حَسَمْتَ ḥasamta | حَسَمَ ḥasama | حَسَمْتُمَا ḥasamtumā | حَسَمَا ḥasamā | حَسَمْنَا ḥasamnā | حَسَمْتُمْ ḥasamtum | حَسَمُوا ḥasamū | |||
f | حَسَمْتِ ḥasamti | حَسَمَتْ ḥasamat | حَسَمَتَا ḥasamatā | حَسَمْتُنَّ ḥasamtunna | حَسَمْنَ ḥasamna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أَحْسِمُ ʾaḥsimu | تَحْسِمُ taḥsimu | يَحْسِمُ yaḥsimu | تَحْسِمَانِ taḥsimāni | يَحْسِمَانِ yaḥsimāni | نَحْسِمُ naḥsimu | تَحْسِمُونَ taḥsimūna | يَحْسِمُونَ yaḥsimūna | |||
f | تَحْسِمِينَ taḥsimīna | تَحْسِمُ taḥsimu | تَحْسِمَانِ taḥsimāni | تَحْسِمْنَ taḥsimna | يَحْسِمْنَ yaḥsimna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَحْسِمَ ʾaḥsima | تَحْسِمَ taḥsima | يَحْسِمَ yaḥsima | تَحْسِمَا taḥsimā | يَحْسِمَا yaḥsimā | نَحْسِمَ naḥsima | تَحْسِمُوا taḥsimū | يَحْسِمُوا yaḥsimū | |||
f | تَحْسِمِي taḥsimī | تَحْسِمَ taḥsima | تَحْسِمَا taḥsimā | تَحْسِمْنَ taḥsimna | يَحْسِمْنَ yaḥsimna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَحْسِمْ ʾaḥsim | تَحْسِمْ taḥsim | يَحْسِمْ yaḥsim | تَحْسِمَا taḥsimā | يَحْسِمَا yaḥsimā | نَحْسِمْ naḥsim | تَحْسِمُوا taḥsimū | يَحْسِمُوا yaḥsimū | |||
f | تَحْسِمِي taḥsimī | تَحْسِمْ taḥsim | تَحْسِمَا taḥsimā | تَحْسِمْنَ taḥsimna | يَحْسِمْنَ yaḥsimna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | اِحْسِمْ iḥsim | اِحْسِمَا iḥsimā | اِحْسِمُوا iḥsimū | ||||||||
f | اِحْسِمِي iḥsimī | اِحْسِمْنَ iḥsimna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | حُسِمْتُ ḥusimtu | حُسِمْتَ ḥusimta | حُسِمَ ḥusima | حُسِمْتُمَا ḥusimtumā | حُسِمَا ḥusimā | حُسِمْنَا ḥusimnā | حُسِمْتُمْ ḥusimtum | حُسِمُوا ḥusimū | |||
f | حُسِمْتِ ḥusimti | حُسِمَتْ ḥusimat | حُسِمَتَا ḥusimatā | حُسِمْتُنَّ ḥusimtunna | حُسِمْنَ ḥusimna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع | m | أُحْسَمُ ʾuḥsamu | تُحْسَمُ tuḥsamu | يُحْسَمُ yuḥsamu | تُحْسَمَانِ tuḥsamāni | يُحْسَمَانِ yuḥsamāni | نُحْسَمُ nuḥsamu | تُحْسَمُونَ tuḥsamūna | يُحْسَمُونَ yuḥsamūna | |||
f | تُحْسَمِينَ tuḥsamīna | تُحْسَمُ tuḥsamu | تُحْسَمَانِ tuḥsamāni | تُحْسَمْنَ tuḥsamna | يُحْسَمْنَ yuḥsamna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُحْسَمَ ʾuḥsama | تُحْسَمَ tuḥsama | يُحْسَمَ yuḥsama | تُحْسَمَا tuḥsamā | يُحْسَمَا yuḥsamā | نُحْسَمَ nuḥsama | تُحْسَمُوا tuḥsamū | يُحْسَمُوا yuḥsamū | |||
f | تُحْسَمِي tuḥsamī | تُحْسَمَ tuḥsama | تُحْسَمَا tuḥsamā | تُحْسَمْنَ tuḥsamna | يُحْسَمْنَ yuḥsamna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُحْسَمْ ʾuḥsam | تُحْسَمْ tuḥsam | يُحْسَمْ yuḥsam | تُحْسَمَا tuḥsamā | يُحْسَمَا yuḥsamā | نُحْسَمْ nuḥsam | تُحْسَمُوا tuḥsamū | يُحْسَمُوا yuḥsamū | |||
f | تُحْسَمِي tuḥsamī | تُحْسَمْ tuḥsam | تُحْسَمَا tuḥsamā | تُحْسَمْنَ tuḥsamna | يُحْسَمْنَ yuḥsamna |
Noun
حَسْم • (ḥasm) m (plural حُسُوم (ḥusūm))
- verbal noun of حَسَمَ (ḥasama) (form I)
- decisiveness
- deduction, discount
Declension
Declension of noun حَسْم (ḥasm)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حَسْم ḥasm | الْحَسْم al-ḥasm | حَسْم ḥasm |
Nominative | حَسْمٌ ḥasmun | الْحَسْمُ al-ḥasmu | حَسْمُ ḥasmu |
Accusative | حَسْمًا ḥasman | الْحَسْمَ al-ḥasma | حَسْمَ ḥasma |
Genitive | حَسْمٍ ḥasmin | الْحَسْمِ al-ḥasmi | حَسْمِ ḥasmi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | حَسْمَيْن ḥasmayn | الْحَسْمَيْن al-ḥasmayn | حَسْمَيْ ḥasmay |
Nominative | حَسْمَانِ ḥasmāni | الْحَسْمَانِ al-ḥasmāni | حَسْمَا ḥasmā |
Accusative | حَسْمَيْنِ ḥasmayni | الْحَسْمَيْنِ al-ḥasmayni | حَسْمَيْ ḥasmay |
Genitive | حَسْمَيْنِ ḥasmayni | الْحَسْمَيْنِ al-ḥasmayni | حَسْمَيْ ḥasmay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | حُسُوم ḥusūm | الْحُسُوم al-ḥusūm | حُسُوم ḥusūm |
Nominative | حُسُومٌ ḥusūmun | الْحُسُومُ al-ḥusūmu | حُسُومُ ḥusūmu |
Accusative | حُسُومًا ḥusūman | الْحُسُومَ al-ḥusūma | حُسُومَ ḥusūma |
Genitive | حُسُومٍ ḥusūmin | الْحُسُومِ al-ḥusūmi | حُسُومِ ḥusūmi |
References
- Dozy, Reinhart Pieter Anne (1881), “حسم”, in Supplément aux dictionnaires arabes (in French), volume 1, Leiden: E. J. Brill, pages 286–287
- Freytag, Georg (1830), “حسم”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 380
- Lane, Edward William (1863), “حسم”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate, page 569
- Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “حسم”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 257