obopólny
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish obapólny. By surface analysis, obu- + pole + -ny.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.bɔˈpul.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ulnɨ
- Syllabification: o‧bo‧pól‧ny
Adjective
obopólny (not comparable, adverb obopólnie)
- reciprocal (done by each of two people towards the other)
- Synonyms: obustronny, wzajemny
Declension
Declension of obopólny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | obopólny | obopólne | obopólna | obopólni | obopólne | ||
genitive | obopólnego | obopólnej | obopólnych | ||||
dative | obopólnemu | obopólnym | |||||
accusative | obopólnego | obopólny | obopólne | obopólną | obopólnych | obopólne | |
instrumental | obopólnym | obopólnymi | |||||
locative | obopólnej | obopólnych |
Derived terms
noun
- obopólność
Further reading
- obopólny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- obopólny in Polish dictionaries at PWN