إرضاء
Arabic
Noun
إِرْضَاء • (ʾirḍāʾ) m
- verbal noun of أَرْضَى (ʾarḍā) (form IV)
Declension
Declension of noun إِرْضَاء (ʾirḍāʾ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِرْضَاء ʾirḍāʾ | الْإِرْضَاء al-ʾirḍāʾ | إِرْضَاء ʾirḍāʾ |
Nominative | إِرْضَاءٌ ʾirḍāʾun | الْإِرْضَاءُ al-ʾirḍāʾu | إِرْضَاءُ ʾirḍāʾu |
Accusative | إِرْضَاءً ʾirḍāʾan | الْإِرْضَاءَ al-ʾirḍāʾa | إِرْضَاءَ ʾirḍāʾa |
Genitive | إِرْضَاءٍ ʾirḍāʾin | الْإِرْضَاءِ al-ʾirḍāʾi | إِرْضَاءِ ʾirḍāʾi |