αηδιασμένος
Greek
Etymology
Passive perfect participle of αηδιάζω (aïdiázo) (a verb with active forms only).
Pronunciation
- IPA(key): /a.i.ði.a.ˈzme.nos/
- Hyphenation: α‧η‧δι‧α‧σμέ‧νος
Participle
αηδιασμένος • (aïdiasménos) m (feminine αηδιασμένη, neuter αηδιασμένο)
- disgusted, repelled, revolted
Declension
declension of αηδιασμένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αηδιασμένος | αηδιασμένη | αηδιασμένο | αηδιασμένοι | αηδιασμένες | αηδιασμένα |
| genitive | αηδιασμένου | αηδιασμένης | αηδιασμένου | αηδιασμένων | αηδιασμένων | αηδιασμένων |
| accusative | αηδιασμένο | αηδιασμένη | αηδιασμένο | αηδιασμένους | αηδιασμένες | αηδιασμένα |
| vocative | αηδιασμένε | αηδιασμένη | αηδιασμένο | αηδιασμένοι | αηδιασμένες | αηδιασμένα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αηδιασμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αηδιασμένος (o pio aïdiasménos), etc.) | |||||
Related terms
- αηδία f (aïdía, “disgust, revulsion”)
- αηδιάζω (aïdiázo, “to disgust, to be disgusted”)
- αηδιαστικός (aïdiastikós, “disgusting”)
- αηδής (aïdís, “disgusting”) (formal)