wyryć

wyryć

Old Polish

Etymology

From wy- +‎ ryć. First attested in 1462.

Verb

wyryć pf

1. to destroy by digging
2. to dig out (to remove by digging)
3. to carve out to etch out

Descendants

• Polish: wyryć

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wyryć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

---

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wyryć. By surface analysis, wy- +‎ ryć. First attested in 1462.[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvɨ.rɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɨrɨt͡ɕ
• Syllabification: wy‧ryć

Verb

wyryć pf (imperfective ryć)

1. (transitive) to etch out letters, to engrave [+instrumental = with what]

   Synonym: wyżłobić

2. (transitive) to dig out (to remove earth)

Verb

wyryć pf

1. (transitive or reflexive) to etch (to make a lasting immpression)
2. (transitive, colloquial) to bone up, to learn by heart

   Synonym: wykuć

Conjugation

Conjugation of wyryć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wyryć
present tense	1st	wyryję			wyryjemy
	2nd	wyryjesz			wyryjecie
	3rd	wyryje			wyryją
	impersonal	wyryje się
past tense	1st	wyryłem	wyryłam		wyryliśmy	wyryłyśmy
	2nd	wyryłeś	wyryłaś		wyryliście	wyryłyście
	3rd	wyrył	wyryła	wyryło	wyryli	wyryły
	impersonal	wyryto
future tense	1st	będę wyrył, będę wyryć	będę wyryła, będę wyryć		będziemy wyryli, będziemy wyryć	będziemy wyryły, będziemy wyryć
	2nd	będziesz wyrył, będziesz wyryć	będziesz wyryła, będziesz wyryć		będziecie wyryli, będziecie wyryć	będziecie wyryły, będziecie wyryć
	3rd	będzie wyrył, będzie wyryć	będzie wyryła, będzie wyryć	będzie wyryło, będzie wyryć	będą wyryli, będą wyryć	będą wyryły, będą wyryć
	impersonal	będzie wyryć się
conditional	1st	wyryłbym	wyryłabym		wyrylibyśmy	wyryłybyśmy
	2nd	wyryłbyś	wyryłabyś		wyrylibyście	wyryłybyście
	3rd	wyryłby	wyryłaby	wyryłoby	wyryliby	wyryłyby
	impersonal	wyryto by
imperative	1st	niech wyryję			wyryjmy
	2nd	wyryj			wyryjcie
	3rd	niech wyryje			niech wyryją
active adjectival participle		wyryjący	wyryjąca	wyryjące	wyryjący	wyryjące
passive adjectival participle		wyryty	wyryta	wyryte	wyryci	wyryte
contemporary adverbial participle		wyryjąc
verbal noun		wyrycie

References

1. B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “wyryć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Further reading

• wyryć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wyryć in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807-1814), “wyryć”, in Słownik języka polskiego, volume 4, page 481
• Aleksander Zdanowicz (1861), “wyryć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1919), “wyryć”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 7, Warsaw, page 1015
• wyryć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego