wygryźć
Polish
Etymology
From wy- + gryźć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɨ.ɡrɨɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɨɡrɨɕt͡ɕ
- Syllabification: wy‧gryźć
Verb
wygryźć pf (imperfective wygryzać)
- (transitive) to bite out, to gnaw out
- (transitive) to oust, to bump
Conjugation
Conjugation of wygryźć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | wygryźć | |||||
| future tense | 1st | wygryzę | wygryziemy | |||
| 2nd | wygryziesz | wygryziecie | ||||
| 3rd | wygryzie | wygryzą | ||||
| impersonal | wygryzie się | |||||
| past tense | 1st | wygryzłem | wygryzłam | wygryźliśmy | wygryzłyśmy | |
| 2nd | wygryzłeś | wygryzłaś | wygryźliście | wygryzłyście | ||
| 3rd | wygryzł | wygryzła | wygryzło | wygryźli | wygryzły | |
| impersonal | wygryziono | |||||
| conditional | 1st | wygryzłbym | wygryzłabym | wygryźlibyśmy | wygryzłybyśmy | |
| 2nd | wygryzłbyś | wygryzłabyś | wygryźlibyście | wygryzłybyście | ||
| 3rd | wygryzłby | wygryzłaby | wygryzłoby | wygryźliby | wygryzłyby | |
| impersonal | wygryziono by | |||||
| imperative | 1st | niech wygryzę | wygryźmy | |||
| 2nd | wygryź | wygryźcie | ||||
| 3rd | niech wygryzie | niech wygryzą | ||||
| passive adjectival participle | wygryziony | wygryziona | wygryzione | wygryzieni | wygryzione | |
| anterior adverbial participle | wygryzłszy | |||||
| verbal noun | wygryzienie | |||||
Further reading
- wygryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wygryźć in Polish dictionaries at PWN