szelencéi
Hungarian
Etymology
szelence (“box”) + -i (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈsɛlɛnt͡seːʲi]
- Hyphenation: sze‧len‧céi
Noun
szelencéi
- third-person singular multiple-possession possessive of szelence
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | szelencéi | — |
| accusative | szelencéit | — |
| dative | szelencéinek | — |
| instrumental | szelencéivel | — |
| causal-final | szelencéiért | — |
| translative | szelencéivé | — |
| terminative | szelencéiig | — |
| essive-formal | szelencéiként | — |
| essive-modal | szelencéiül | — |
| inessive | szelencéiben | — |
| superessive | szelencéin | — |
| adessive | szelencéinél | — |
| illative | szelencéibe | — |
| sublative | szelencéire | — |
| allative | szelencéihez | — |
| elative | szelencéiből | — |
| delative | szelencéiről | — |
| ablative | szelencéitől | — |
| non-attributive possessive - singular | szelencéié | — |
| non-attributive possessive - plural | szelencéiéi | — |