svindla
Icelandic
Etymology
From Danish svindle, from German schwindeln.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsvɪntla/
- Rhymes: -ɪntla
Verb
svindla (weak verb, third-person singular past indicative svindlaði, supine svindlað)
- (intransitive) to cheat
- (with dative) to sneak (something/someone) somewhere, get somewhere by cheating
- Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.
- I managed to sneak myself and my friend into the ball. The doorman barely looked at our fake IDs.
- Ég náði að svindla mér og vini mínum inn á ballið. Dyravörðurinn leit varla á fölsuðu skilríkin okkar.
Declension
svindla — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að svindla | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | svindlað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | svindlandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég svindla | við svindlum | present (nútíð) | ég svindli | við svindlum |
| þú svindlar | þið svindlið | þú svindlir | þið svindlið | ||
| hann, hún, það svindlar | þeir, þær, þau svindla | hann, hún, það svindli | þeir, þær, þau svindli | ||
| past (þátíð) | ég svindlaði | við svindluðum | past (þátíð) | ég svindlaði | við svindluðum |
| þú svindlaðir | þið svindluðuð | þú svindlaðir | þið svindluðuð | ||
| hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | hann, hún, það svindlaði | þeir, þær, þau svindluðu | ||
| imperative (boðháttur) | svindla (þú) | svindlið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| svindlaðu | svindliði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Derived terms
- svindlari (“cheat, swindler, fraudster”)
Related terms
- svindl (“swindle, scam”)