stortregenen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɔrtˌreː.ɣə.nə(n)/
- Hyphenation: stort‧re‧ge‧nen
Etymology 1
Compound of storten + regenen.
Verb
stortregenen
- (impersonal) to downpour [from 17th c.]
Inflection
Inflection of stortregenen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | stortregenen | |||
past singular | stortregende | |||
past participle | gestortregend | |||
infinitive | stortregenen | |||
gerund | stortregenen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | stortregen | stortregende | ||
2nd person sing. (jij) | stortregent | stortregende | ||
2nd person sing. (u) | stortregent | stortregende | ||
2nd person sing. (gij) | stortregent | stortregende | ||
3rd person singular | stortregent | stortregende | ||
plural | stortregenen | stortregenden | ||
subjunctive sing.1 | stortregene | stortregende | ||
subjunctive plur.1 | stortregenen | stortregenden | ||
imperative sing. | stortregen | |||
imperative plur.1 | stortregent | |||
participles | stortregenend | gestortregend | ||
1) Archaic. |
Related terms
- stortregen
Etymology 2
See the etymology of the main entry.
Noun
stortregenen
- (archaic) plural of stortregen