spożyć
Polish
Etymology
From s- + pożyć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspɔ.ʐɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
- Syllabification: spo‧żyć
- Homophone: sporzyć
Verb
spożyć pf (imperfective spożywać) (+ accusative)
- (transitive, literary) to eat or drink
- Synonym: skonsumować, Synonyms: see Thesaurus:jeść
Conjugation
Conjugation of spożyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | spożyć | |||||
future tense | 1st | spożyję | spożyjemy | |||
2nd | spożyjesz | spożyjecie | ||||
3rd | spożyje | spożyją | ||||
impersonal | spożyje się | |||||
past tense | 1st | spożyłem | spożyłam | spożyliśmy | spożyłyśmy | |
2nd | spożyłeś | spożyłaś | spożyliście | spożyłyście | ||
3rd | spożył | spożyła | spożyło | spożyli | spożyły | |
impersonal | spożyto | |||||
conditional | 1st | spożyłbym | spożyłabym | spożylibyśmy | spożyłybyśmy | |
2nd | spożyłbyś | spożyłabyś | spożylibyście | spożyłybyście | ||
3rd | spożyłby | spożyłaby | spożyłoby | spożyliby | spożyłyby | |
impersonal | spożyto by | |||||
imperative | 1st | niech spożyję | spożyjmy | |||
2nd | spożyj | spożyjcie | ||||
3rd | niech spożyje | niech spożyją | ||||
passive adjectival participle | spożyty | spożyta | spożyte | spożyci | spożyte | |
anterior adverbial participle | spożywszy | |||||
verbal noun | spożycie |
Related terms
adjective
- spożywczy
nouns
- spożycie
- spożywczak
Further reading
- spożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spożyć in Polish dictionaries at PWN