spożycie
Polish
Etymology
From spożyć + -cie.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔˈʐɨ.t͡ɕɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ɕɛ
- Syllabification: spo‧ży‧cie
Noun
spożycie n
- verbal noun of spożyć
- intake (consumption)
- Synonym: konsumpcja
Declension
Declension of spożycie
singular | |
---|---|
nominative | spożycie |
genitive | spożycia |
dative | spożyciu |
accusative | spożycie |
instrumental | spożyciem |
locative | spożyciu |
vocative | spożycie |
Related terms
adjective
- spożywczy
noun
- spożywczak
verbs
- spożyć pf
- spożywać impf
Further reading
- spożycie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spożycie in Polish dictionaries at PWN