saevitas
Latin
Etymology
From saevus (“savage, furious”) + -tās.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈsae̯.wi.taːs/, [ˈsae̯.wɪ.taːs]
Noun
saevitās f (genitive saevitātis); third declension
- rage, violence, fury
Inflection
Third declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | saevitās | saevitātēs |
Genitive | saevitātis | saevitātum |
Dative | saevitātī | saevitātibus |
Accusative | saevitātem | saevitātēs |
Ablative | saevitāte | saevitātibus |
Vocative | saevitās | saevitātēs |
Related terms
Related terms
- saevē
- saevidicus
- saeviō
- saeviter
- saevitia
- saevitūdō
- saevum
- saevus
References
- saevitas in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- saevitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette