Rücksitz
German
Etymology
rück- + Sitz
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʁʏkˌzɪt͡s]
Audio (file) - Hyphenation: Rück‧sitz
Noun
Rücksitz m (genitive Rücksitzes, plural Rücksitze)
- back seat
Declension
Declension of Rücksitz
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Rücksitz | die | Rücksitze |
genitive | eines | des | Rücksitzes | der | Rücksitze |
dative | einem | dem | Rücksitz, Rücksitze1 | den | Rücksitzen |
accusative | einen | den | Rücksitz | die | Rücksitze |
1Now uncommon, see notes
Synonyms
- Hintersitz, Hinterbank, Fond
Antonyms
- Vordersitz, Fahrersitz, Beifahrersitz
Hypernyms
- Autositz
- Fahrzeugsitz
Further reading
- “Rücksitz” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache
- “Rücksitz” in Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon
- “Rücksitz” in Duden online