< Reconstruction:Proto-Slavic
Reconstruction:Proto-Slavic/bajačь
Proto-Slavic
Etymology
From *bajati + *-ačь.
Noun
*bajačь m
- witch doctor, shaman
Declension
Declension of *bajačь (soft o-stem)
Singular | Dual | Plural | |
---|---|---|---|
Nominative | *bajačь | *bajača | *bajači |
Accusative | *bajačь | *bajača | *bajačę̇ |
Genitive | *bajača | *bajaču | *bajačь |
Locative | *bajači | *bajaču | *bajačixъ |
Dative | *bajaču | *bajačema | *bajačemъ |
Instrumental | *bajačьmь, *bajačemь* | *bajačema | *bajači |
Vocative | *bajaču | *bajača | *bajači |
* -ьmь in North Slavic, -emь in South Slavic.
Descendants
- South Slavic:
- Bulgarian: бая́ч (bajáč)
- Macedonian: бајач (bajač)
- Serbo-Croatian:
- Cyrillic: ба̀ја̑ч
- Latin: bàjȃč
- West Slavic:
- Czech: báječ
References
- Trubachyov, Oleg, editor (1974), “*bajačь”, in Этимологический словарь славянских языков [Etymological Dictionary of Slavic Languages] (in Russian), issue 1 (*a – *besědьlivъ), Moscow: Nauka, page 137