prężyć

Polish

Inherited from Proto-Slavic *prǫžiti. Doublet of prużyć (“to broil, brown by baking”), a borrowing from Ukrainian.

prężyć impf

Conjugation of prężyć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		prężyć
present tense	1^st	prężę			prężymy
	2^nd	prężysz			prężycie
	3^rd	pręży			prężą
	impersonal	pręży się
past tense	1^st	prężyłem	prężyłam		prężyliśmy	prężyłyśmy
	2^nd	prężyłeś	prężyłaś		prężyliście	prężyłyście
	3^rd	prężył	prężyła	prężyło	prężyli	prężyły
	impersonal	prężono
future tense	1^st	będę prężył, będę prężyć	będę prężyła, będę prężyć		będziemy prężyli, będziemy prężyć	będziemy prężyły, będziemy prężyć
	2^nd	będziesz prężył, będziesz prężyć	będziesz prężyła, będziesz prężyć		będziecie prężyli, będziecie prężyć	będziecie prężyły, będziecie prężyć
	3^rd	będzie prężył, będzie prężyć	będzie prężyła, będzie prężyć	będzie prężyło, będzie prężyć	będą prężyli, będą prężyć	będą prężyły, będą prężyć
	impersonal	będzie prężyć się
conditional	1^st	prężyłbym	prężyłabym		prężylibyśmy	prężyłybyśmy
	2^nd	prężyłbyś	prężyłabyś		prężylibyście	prężyłybyście
	3^rd	prężyłby	prężyłaby	prężyłoby	prężyliby	prężyłyby
	impersonal	prężono by
imperative	1^st	niech prężę			prężmy
	2^nd	pręż			prężcie
	3^rd	niech pręży			niech prężą
active adjectival participle		prężący	prężąca	prężące	prężący	prężące
passive adjectival participle		prężony	prężona	prężone	prężeni	prężone
contemporary adverbial participle		prężąc
verbal noun		prężenie

verbs

adjectives

adverb

nouns