praecognosco
Latin
Etymology
From prae- + cognōscō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /prae̯.koɡˈnoːs.koː/, [prae̯.kɔŋˈnoːs.koː]
Verb
praecognōscō (present infinitive praecognōscere, supine praecognitum); third conjugation, no perfect stem
- I foresee or foreknow
Conjugation
| Conjugation of praecognōscō (third conjugation, no perfect stem) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praecognōscō | praecognōscis | praecognōscit | praecognōscimus | praecognōscitis | praecognōscunt |
| imperfect | praecognōscēbam | praecognōscēbās | praecognōscēbat | praecognōscēbāmus | praecognōscēbātis | praecognōscēbant | |
| future | praecognōscam | praecognōscēs | praecognōscet | praecognōscēmus | praecognōscētis | praecognōscent | |
| passive | present | praecognōscor | praecognōsceris, praecognōscere | praecognōscitur | praecognōscimur | praecognōsciminī | praecognōscuntur |
| imperfect | praecognōscēbar | praecognōscēbāris, praecognōscēbāre | praecognōscēbātur | praecognōscēbāmur | praecognōscēbāminī | praecognōscēbantur | |
| future | praecognōscar | praecognōscēris, praecognōscēre | praecognōscētur | praecognōscēmur | praecognōscēminī | praecognōscentur | |
| perfect | praecognitus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | praecognitus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | praecognitus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | praecognōscam | praecognōscās | praecognōscat | praecognōscāmus | praecognōscātis | praecognōscant |
| imperfect | praecognōscerem | praecognōscerēs | praecognōsceret | praecognōscerēmus | praecognōscerētis | praecognōscerent | |
| passive | present | praecognōscar | praecognōscāris, praecognōscāre | praecognōscātur | praecognōscāmur | praecognōscāminī | praecognōscantur |
| imperfect | praecognōscerer | praecognōscerēris, praecognōscerēre | praecognōscerētur | praecognōscerēmur | praecognōscerēminī | praecognōscerentur | |
| perfect | praecognitus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | praecognitus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | praecognōsce | — | — | praecognōscite | — |
| future | — | praecognōscitō | praecognōscitō | — | praecognōscitōte | praecognōscuntō | |
| passive | present | — | praecognōscere | — | — | praecognōsciminī | — |
| future | — | praecognōscitor | praecognōscitor | — | — | praecognōscuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | praecognōscere | — | praecognitūrus esse | praecognōscī | praecognitus esse | praecognitum īrī | |
| participles | praecognōscēns | — | praecognitūrus | — | praecognitus | praecognōscendus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| praecognōscendī | praecognōscendō | praecognōscendum | praecognōscendō | praecognitum | praecognitū | ||
Descendants
- English: precognosce
- French: préconnaître
- Italian: preconoscere
- Spanish: preconocer
References
- praecognosco in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- praecognosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette