Perpendikel
German
Etymology
From Latin perpendiculum (“plumbline, plummet”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɛʁpɛnˈdiːkl̩/
- Hyphenation: Per‧pen‧di‧kel
- Rhymes: -iːkl̩
Noun
Perpendikel n (genitive Perpendikels, plural Perpendikelen)
- pendulum
Declension
Declension of Perpendikel
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | das | Perpendikel | die | Perpendikel |
genitive | eines | des | Perpendikels | der | Perpendikel |
dative | einem | dem | Perpendikel | den | Perpendikeln |
accusative | ein | das | Perpendikel | die | Perpendikel |
Further reading
- Perpendikel in Duden online