trientius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /triˈen.ti.us/, [trɪˈɛn.ti.ʊs]
Adjective
trientius (feminine trientia, neuter trientium); first/second declension
- sold for a third
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | trientius | trientia | trientium | trientiī | trientiae | trientia | |
Genitive | trientiī | trientiae | trientiī | trientiōrum | trientiārum | trientiōrum | |
Dative | trientiō | trientiō | trientiīs | ||||
Accusative | trientium | trientiam | trientium | trientiōs | trientiās | trientia | |
Ablative | trientiō | trientiā | trientiō | trientiīs | |||
Vocative | trientie | trientia | trientium | trientiī | trientiae | trientia |
References
- trientius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- trientius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette