nădăjduință
Romanian
Etymology
From nădăjdui + -ință.
Noun
nădăjduință f (plural nădăjduințe)
- (obsolete) hope
Declension
Declension of nădăjduință
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (o) nădăjduință | nădăjduința | (niște) nădăjduințe | nădăjduințele |
genitive/dative | (unei) nădăjduințe | nădăjduinței | (unor) nădăjduințe | nădăjduințelor |
vocative | nădăjduință, nădăjduințo | nădăjduințelor |
References
- nădăjduință in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN