niezaświadczony
Polish
Etymology
From nie- + zaświadczony.
Pronunciation
- IPA(key): /ɲɛ.zaɕ.fjatˈt͡ʂɔ.nɨ/
- Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: nie‧zaś‧wiad‧czo‧ny
Adjective
niezaświadczony (not comparable)
- unattested
Declension
Declension of niezaświadczony
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | niezaświadczony | niezaświadczone | niezaświadczona | niezaświadczeni | niezaświadczone | ||
| genitive | niezaświadczonego | niezaświadczonej | niezaświadczonych | ||||
| dative | niezaświadczonemu | niezaświadczonym | |||||
| accusative | niezaświadczonego | niezaświadczony | niezaświadczone | niezaświadczoną | niezaświadczonych | niezaświadczone | |
| instrumental | niezaświadczonym | niezaświadczonymi | |||||
| locative | niezaświadczonej | niezaświadczonych | |||||
Further reading
- niezaświadczony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- niezaświadczony in Polish dictionaries at PWN