menga
Icelandic
Etymology
Modification (through hypercorrection) of meinga, from mein (“harm”). Compare enginn.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmeiŋka/
- Rhymes: -eiŋka
Verb
menga (weak verb, third-person singular past indicative mengaði, supine mengað)
- to pollute
Conjugation
menga — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að menga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | mengað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mengandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég menga | við mengum | present (nútíð) | ég mengi | við mengum |
þú mengar | þið mengið | þú mengir | þið mengið | ||
hann, hún, það mengar | þeir, þær, þau menga | hann, hún, það mengi | þeir, þær, þau mengi | ||
past (þátíð) | ég mengaði | við menguðum | past (þátíð) | ég mengaði | við menguðum |
þú mengaðir | þið menguðuð | þú mengaðir | þið menguðuð | ||
hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | hann, hún, það mengaði | þeir, þær, þau menguðu | ||
imperative (boðháttur) | menga (þú) | mengið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mengaðu | mengiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mengast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að mengast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | mengast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | mengandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég mengast | við mengumst | present (nútíð) | ég mengist | við mengumst |
þú mengast | þið mengist | þú mengist | þið mengist | ||
hann, hún, það mengast | þeir, þær, þau mengast | hann, hún, það mengist | þeir, þær, þau mengist | ||
past (þátíð) | ég mengaðist | við menguðumst | past (þátíð) | ég mengaðist | við menguðumst |
þú mengaðist | þið menguðust | þú mengaðist | þið menguðust | ||
hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | hann, hún, það mengaðist | þeir, þær, þau menguðust | ||
imperative (boðháttur) | mengast (þú) | mengist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
mengastu | mengisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
mengaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | mengaður | menguð | mengað | mengaðir | mengaðar | menguð | |
accusative (þolfall) | mengaðan | mengaða | mengað | mengaða | mengaðar | menguð | |
dative (þágufall) | menguðum | mengaðri | menguðu | menguðum | menguðum | menguðum | |
genitive (eignarfall) | mengaðs | mengaðrar | mengaðs | mengaðra | mengaðra | mengaðra | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | mengaði | mengaða | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
accusative (þolfall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
dative (þágufall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu | |
genitive (eignarfall) | mengaða | menguðu | mengaða | menguðu | menguðu | menguðu |
Anagrams
- megna
Norwegian Bokmål
Alternative forms
- menget
- mengte (simple past)
- mengt (past participle)
Verb
menga
- simple past of menge
- past participle of menge
Serbo-Croatian
Noun
menga f (Cyrillic spelling менга)
- (colloquial) menstruation
Synonyms
- katamenije, menstruacija, menoreja, menses, menzes, mjesečnica, perioda