kohtalo
Finnish
(index ko)
Etymology
Possibly kohta + -lo.
Noun
kohtalo
- destiny, fate
- Kohtalo kohteli kaltoin.
- The fate mistreated.
- Kohtalo kohteli kaltoin.
Declension
Inflection of kohtalo (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | kohtalo | kohtalot | |
genitive | kohtalon | kohtalojen kohtaloiden kohtaloitten | |
partitive | kohtaloa | kohtaloja kohtaloita | |
illative | kohtaloon | kohtaloihin | |
singular | plural | ||
nominative | kohtalo | kohtalot | |
accusative | nom. | kohtalo | kohtalot |
gen. | kohtalon | ||
genitive | kohtalon | kohtalojen kohtaloiden kohtaloitten | |
partitive | kohtaloa | kohtaloja kohtaloita | |
inessive | kohtalossa | kohtaloissa | |
elative | kohtalosta | kohtaloista | |
illative | kohtaloon | kohtaloihin | |
adessive | kohtalolla | kohtaloilla | |
ablative | kohtalolta | kohtaloilta | |
allative | kohtalolle | kohtaloille | |
essive | kohtalona | kohtaloina | |
translative | kohtaloksi | kohtaloiksi | |
instructive | — | kohtaloin | |
abessive | kohtalotta | kohtaloitta | |
comitative | — | kohtaloineen |
Derived terms
- kohtalokas (“fateful, fatal”)
- kohtalotar
Compounds
compounds
- elämänkohtalo
- ihmiskohtalo
- kohtalonhetki
- kohtalonkukka
- kohtalonkysymys
- kohtalonpensas
- kohtalontie
- kohtalonyhteys
- kohtalotoveri
- kohtalousko
See also
- kohdata (“to meet, to encounter”)
- kohdella (“to treat”)