inobrutus
Latin
Etymology
in- + obrutus (“overwhelmed”)
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /iˈno.bru.tus/, [ɪˈnɔbrʊt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /iˈno.bru.tus/, [iˈnɔːbrut̪us]
Adjective
inobrutus (feminine inobruta, neuter inobrutum); first/second-declension adjective
- not overwhelmed
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | inobrutus | inobruta | inobrutum | inobrutī | inobrutae | inobruta | |
Genitive | inobrutī | inobrutae | inobrutī | inobrutōrum | inobrutārum | inobrutōrum | |
Dative | inobrutō | inobrutō | inobrutīs | ||||
Accusative | inobrutum | inobrutam | inobrutum | inobrutōs | inobrutās | inobruta | |
Ablative | inobrutō | inobrutā | inobrutō | inobrutīs | |||
Vocative | inobrute | inobruta | inobrutum | inobrutī | inobrutae | inobruta |
References
- inobrutus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- inobrutus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers