hiacynt
See also: Hiacynt
Polish
Etymology
Borrowed from Latin hyacinthos, from Ancient Greek ὑάκινθος (huákinthos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈxja.t͡sɨnt/
Audio (file) - Rhymes: -at͡sɨnt
- Syllabification: hia‧cynt
- Homophone: Hiacynt
Noun
hiacynt m inan
- hyacinth (plant of the genus Hyacinthus)
- hyacinth (gemstone)
Declension
Declension of hiacynt
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | hiacynt | hiacynty |
genitive | hiacyntu | hiacyntów |
dative | hiacyntowi | hiacyntom |
accusative | hiacynt | hiacynty |
instrumental | hiacyntem | hiacyntami |
locative | hiacyncie | hiacyntach |
vocative | hiacyncie | hiacynty |
Derived terms
adjective
- hiacyntowy
Further reading
- hiacynt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- hiacynt in Polish dictionaries at PWN