enuntio
Latin
Alternative forms
- enūnciō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /eːˈnuːn.ti.oː/
Verb
ēnūntiō (present infinitive ēnūntiāre, perfect active ēnūntiāvī, supine ēnūntiātum); first conjugation
- I say, reveal or disclose
- I report, express or declare
Inflection
Conjugation of enuntio (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēnūntiō | ēnūntiās | ēnūntiat | ēnūntiāmus | ēnūntiātis | ēnūntiant |
imperfect | ēnūntiābam | ēnūntiābās | ēnūntiābat | ēnūntiābāmus | ēnūntiābātis | ēnūntiābant | |
future | ēnūntiābō | ēnūntiābis | ēnūntiābit | ēnūntiābimus | ēnūntiābitis | ēnūntiābunt | |
perfect | ēnūntiāvī | ēnūntiāvistī | ēnūntiāvit | ēnūntiāvimus | ēnūntiāvistis | ēnūntiāvērunt, ēnūntiāvēre | |
pluperfect | ēnūntiāveram | ēnūntiāverās | ēnūntiāverat | ēnūntiāverāmus | ēnūntiāverātis | ēnūntiāverant | |
future perfect | ēnūntiāverō | ēnūntiāveris | ēnūntiāverit | ēnūntiāverimus | ēnūntiāveritis | ēnūntiāverint | |
passive | present | ēnūntior | ēnūntiāris, ēnūntiāre | ēnūntiātur | ēnūntiāmur | ēnūntiāminī | ēnūntiantur |
imperfect | ēnūntiābar | ēnūntiābāris, ēnūntiābāre | ēnūntiābātur | ēnūntiābāmur | ēnūntiābāminī | ēnūntiābantur | |
future | ēnūntiābor | ēnūntiāberis, ēnūntiābere | ēnūntiābitur | ēnūntiābimur | ēnūntiābiminī | ēnūntiābuntur | |
perfect | ēnūntiātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | ēnūntiātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | ēnūntiātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | ēnūntiem | ēnūntiēs | ēnūntiet | ēnūntiēmus | ēnūntiētis | ēnūntient |
imperfect | ēnūntiārem | ēnūntiārēs | ēnūntiāret | ēnūntiārēmus | ēnūntiārētis | ēnūntiārent | |
perfect | ēnūntiāverim | ēnūntiāverīs | ēnūntiāverit | ēnūntiāverimus | ēnūntiāveritis | ēnūntiāverint | |
pluperfect | ēnūntiāvissem | ēnūntiāvissēs | ēnūntiāvisset | ēnūntiāvissēmus | ēnūntiāvissētis | ēnūntiāvissent | |
passive | present | ēnūntier | ēnūntiēris, ēnūntiēre | ēnūntiētur | ēnūntiēmur | ēnūntiēminī | ēnūntientur |
imperfect | ēnūntiārer | ēnūntiārēris, ēnūntiārēre | ēnūntiārētur | ēnūntiārēmur | ēnūntiārēminī | ēnūntiārentur | |
perfect | ēnūntiātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | ēnūntiātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | ēnūntiā | — | — | ēnūntiāte | — |
future | — | ēnūntiātō | ēnūntiātō | — | ēnūntiātōte | ēnūntiantō | |
passive | present | — | ēnūntiāre | — | — | ēnūntiāminī | — |
future | — | ēnūntiātor | ēnūntiātor | — | — | ēnūntiantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | ēnūntiāre | ēnūntiāvisse | ēnūntiātūrus esse | ēnūntiārī | ēnūntiātus esse | ēnūntiātum īrī | |
participles | ēnūntiāns | — | ēnūntiātūrus | — | ēnūntiātus | ēnūntiandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
ēnūntiāre | ēnūntiandī | ēnūntiandō | ēnūntiandum | ēnūntiātum | ēnūntiātū |
Descendants
- Catalan: enunciar
- English: enounce, enunciate
- French: énoncer
- Italian: enunciare
- Portuguese: enunciar
- Spanish: enunciar
References
- enuntio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- enuntio in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- enuntio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette