rincassare
See also: rincasare
Italian
Etymology
From ri- + incassare.
Verb
rincassàre (first-person singular present rincàsso, first-person singular past historic rincassài, past participle rincassàto, auxiliary avére)
- to recash
Conjugation
Conjugation of rincassàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | rincassàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | rincassàndo | |||
present participle | rincassànte | past participle | rincassàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincàsso | rincàssi | rincàssa | rincassiàmo | rincassàte | rincàssano |
imperfect | rincassàvo | rincassàvi | rincassàva | rincassavàmo | rincassavàte | rincassàvano |
past historic | rincassài | rincassàsti | rincassò | rincassàmmo | rincassàste | rincassàrono |
future | rincasserò | rincasserài | rincasserà | rincasserémo | rincasseréte | rincasserànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | rincasserèi | rincasserésti | rincasserèbbe, rincasserébbe | rincasserémmo | rincasseréste | rincasserèbbero, rincasserébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | rincàssi | rincàssi | rincàssi | rincassiàmo | rincassiàte | rincàssino |
imperfect | rincassàssi | rincassàssi | rincassàsse | rincassàssimo | rincassàste | rincassàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
rincàssa | rincàssi | rincassiàmo | rincassàte | rincàssino | ||
negative imperative | nonrincassàre | non rincàssi | non rincassiàmo | non rincassàte | non rincàssino |
Anagrams
- rincarasse