contrusus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of contrūdō.
Participle
contrūsus m (feminine contrūsa, neuter contrūsum); first/second declension
- crammed
Inflection
First/second declension.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contrūsus | contrūsa | contrūsum | contrūsī | contrūsae | contrūsa | |
Genitive | contrūsī | contrūsae | contrūsī | contrūsōrum | contrūsārum | contrūsōrum | |
Dative | contrūsō | contrūsae | contrūsō | contrūsīs | contrūsīs | contrūsīs | |
Accusative | contrūsum | contrūsam | contrūsum | contrūsōs | contrūsās | contrūsa | |
Ablative | contrūsō | contrūsā | contrūsō | contrūsīs | contrūsīs | contrūsīs | |
Vocative | contrūse | contrūsa | contrūsum | contrūsī | contrūsae | contrūsa |
References
- contrusus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- contrusus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette