chromać

chromać

Polish

Etymology

From chromy +‎ -ać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxrɔ.mat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔmat͡ɕ
• Syllabification: chro‧mać

Verb

chromać impf

1. (intransitive, dated) to hobble, to limp

   Synonyms: kuleć, kuśtykać

Conjugation

Conjugation of chromać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chromać
present tense	1st	chromam			chromamy
	2nd	chromasz			chromacie
	3rd	chroma			chromają
	impersonal	chroma się
past tense	1st	chromałem	chromałam		chromaliśmy	chromałyśmy
	2nd	chromałeś	chromałaś		chromaliście	chromałyście
	3rd	chromał	chromała	chromało	chromali	chromały
	impersonal	chromano
future tense	1st	będę chromał, będę chromać	będę chromała, będę chromać		będziemy chromali, będziemy chromać	będziemy chromały, będziemy chromać
	2nd	będziesz chromał, będziesz chromać	będziesz chromała, będziesz chromać		będziecie chromali, będziecie chromać	będziecie chromały, będziecie chromać
	3rd	będzie chromał, będzie chromać	będzie chromała, będzie chromać	będzie chromało, będzie chromać	będą chromali, będą chromać	będą chromały, będą chromać
	impersonal	będzie chromać się
conditional	1st	chromałbym	chromałabym		chromalibyśmy	chromałybyśmy
	2nd	chromałbyś	chromałabyś		chromalibyście	chromałybyście
	3rd	chromałby	chromałaby	chromałoby	chromaliby	chromałyby
	impersonal	chromano by
imperative	1st	niech chromam			chromajmy
	2nd	chromaj			chromajcie
	3rd	niech chroma			niech chromają
active adjectival participle		chromający	chromająca	chromające	chromający	chromające
contemporary adverbial participle		chromając
verbal noun		chromanie

Derived terms

adjective

• chromy

 

Further reading

• chromać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chromać in Polish dictionaries at PWN