cantáil

Irish

Etymology 1

canta (“chunk”) +‎ -áil

Verb

cantáil (present analytic cantálann, future analytic cantálfaidh, verbal noun cantáil, past participle cantáilte)

(transitive, intransitive) break off in chunks
(transitive, intransitive) grab, devour

Conjugation

First Conjugation (B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cantálaim	cantálann tú; cantálair^†	cantálann sé, sí	cantálaimid	cantálann sibh	cantálann siad; cantálaid^†	a chantálann; a chantálas / a gcantálann; a gcantálas	cantáiltear
	past	chantáil mé; chantálas	chantáil tú; chantálais	chantáil sé, sí	chantálamar; chantáil muid	chantáil sibh; chantálabhair	chantáil siad; chantáladar	a chantáil / ar chantáil*	cantáladh
	past habitual	chantálainn	chantáilteá	chantáladh sé, sí	chantálaimis; chantáladh muid	chantáladh sibh	chantálaidís; chantáladh siad	a chantáladh / ar chantáladh*	chantáiltí
	future	cantálfaidh mé; cantálfad	cantálfaidh tú; cantálfair^†	cantálfaidh sé, sí	cantálfaimid; cantálfaidh muid	cantálfaidh sibh	cantálfaidh siad; cantálfaid^†	a chantálfaidh; a chantálfas / a gcantálfaidh; a gcantálfas	cantálfar
conditional		chantálfainn / gcantálfainn‡‡	chantálfá / gcantálfá‡‡	chantálfadh sé, sí / gcantálfadh sé, sí‡‡	chantálfaimis; chantálfadh muid / gcantálfaimis‡‡; gcantálfadh muid‡‡	chantálfadh sibh / gcantálfadh sibh‡‡	chantálfaidís; chantálfadh siad / gcantálfaidís‡‡; gcantálfadh siad‡‡	a chantálfadh / ar chantálfadh*	chantálfaí / gcantálfaí‡‡
subjunctive	present	go gcantála mé; go gcantálad^†	go gcantála tú; go gcantálair^†	go gcantála sé, sí	go gcantálaimid; go gcantála muid	go gcantála sibh	go gcantála siad; go gcantálaid^†	—	go gcantáiltear
subjunctive	past	dá gcantálainn	dá gcantáilteá	dá gcantáladh sé, sí	dá gcantálaimis; dá gcantáladh muid	dá gcantáladh sibh	dá gcantálaidís; dá gcantáladh siad	—	dá gcantáiltí
imperative		cantálaim	cantáil	cantáladh sé, sí	cantálaimis	cantálaigí; cantálaidh^†	cantálaidís	—	cantáiltear
verbal noun		cantáil
past participle		cantáilte

*Indirect relative
† Archaic or dialect form
‡‡ Dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cantáil f (genitive singular cantála)

verbal noun of cantáil

Declension

Declension of cantáil

Third declension

Bare forms (no plural for this noun):

Case	Singular
Nominative	cantáil
Vocative	a chantáil
Genitive	cantála
Dative	cantáil

Forms with the definite article:

Case	Singular
Nominative	an chantáil
Genitive	na cantála
Dative	leis an gcantáil don chantáil