achterlijk
Dutch
Etymology
From achter + -lijk.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑx.tər.lək/
Audio (file) - Hyphenation: ach‧ter‧lijk
Adjective
achterlijk (comparative achterlijker, superlative achterlijkst)
- backwards, idiotic, stupid, moronic
- (archaic) distant, far off [from 17th c.]
Inflection
| Inflection of achterlijk | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | achterlijk | |||
| inflected | achterlijke | |||
| comparative | achterlijker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | achterlijk | achterlijker | het achterlijkst het achterlijkste | |
| indefinite | m./f. sing. | achterlijke | achterlijkere | achterlijkste |
| n. sing. | achterlijk | achterlijker | achterlijkste | |
| plural | achterlijke | achterlijkere | achterlijkste | |
| definite | achterlijke | achterlijkere | achterlijkste | |
| partitive | achterlijks | achterlijkers | — | |
Derived terms
- achterlijke
- achterlijkheid
Descendants
- Afrikaans: agterlik